Catullus 57 – latine
| ☜56 |
57
English • Latine
|
58☞
|
pulchre convenit inprobis cinaedis,
Mamurrae pathicoque Caesarique.
nec mirum: maculae pares utrisque,
urbana altera et illa Formiana,
inpressae resient nec eluentur: 5
morbosi pariter, gemelli utrique
uno in lectulo, erudituli ambo,
non hic quam ille magis vorax adulter,
rivales sociei puellarum.
pulchre convenit inprobis cinaedis. 10
Catullus 56 – latine
| ☜55 |
56
English • Latine
|
57☞
|
orem ridiculam, Cato, et iocosam
dignamque auribus et tuo chachinno.
ride, quidquid amas, Cato, Catullum:
res est ridicula et nimis iocosa.
deprendi modo pupulum puellae 5
trusantem: hunc ego, si placet Dionae,
protelo rigida mea cedici.
Catullus 55 – latine
| ☜54b |
55
English • Latine
|
56☞
|
oramus, si forte non molestum'st,
demostres, ubi sint tuae tenebrae,
te campo quaesivimus minore,
te in circo, te in omnibus libellis,
te in templo summi Iovis sacrato. 5
in Magni simul ambulatione
femellas omnes, amice, prendi,
quas vultu vidi tamen serenas.
a, vel te sic ipse flagitabam,
"camerium mihi, pessimae puellae." 10
quedam inquid, nudum sinum reducens,
"en heic in roseis latet papillis."
sed te iam ferre Herculei labos est. 13
non custos si fingar ille Cretum, 23
non si Pegaseo ferar volatu,
non Ladas ego pinnipesve Perseus, 25
non Rhesi nivea citaque biga:
adde huc plumipedes volatilesque,
ventorumque simul require cursum:
quos cunctos, Cameri, mihi dicares,
deffessus tamen omnibus medullis 30
et multis langoribus peresus
essem te mihi, amice, quaeritando. 32
tanto ten fastu negas, amice? 14
dic nobis ubi sis futurus, ede
audacter, conmitte, crede lucei.
num te lacteolae tenent puellae?
si linguam clauso tenes in ore,
fructus proicies amoris omnes:
verbosa gaudet Venus loquella. 20
vel si vis, licet obseres palatum,
dum vostri sim particeps amoris.
Catullus 51b – latine
| ☜51 |
51b
English • Latine
|
52☞
|
otium, Catulle, tibi molestum'st:
otio exultas nimiumque gestis. 15
otium et reges prius et beatas
perdidit urbes.
Vocaubulary
beātus, -a, -um – adi –Catullus, -ī – m – poeta nostra ipse
et – atque, coniunctiō quae duās sententiās vel eārum partēs iungit
exultō (1) –
gestiō, -īre, -ivī, -ītum –
molestus, -a, -um – adi –
nimium – adv –
otium, -ī – n – tempus quō nēmō munere suō fungitur
perdō, -ere, perdidī, perditum –
prius – adv
-que – coni – et
rēx, rēgis – m –
sum, esse, fuī, futūrus – exstāre
tū – pronōmen – ad alteram (secundamve) persōnam pertinet
urbs, urbis – f –
Notae
Hoc carmenCatullus 51 – latine
| ☜50 |
51
English • Latine
|
51b☞
|
ille me par esse deo videtur,
ille, si fas est, superare divos,
qui sedens adversus identidem te
spectat et audit
dulce ridentem, misero quod omnis 5
eripit sensus mihi: nam simul te,
Lesbia, aspexi, nihil est super mi
* * * *
lingua sed torpet, tenuis sub artus
flamma demanat, sonitu suopte 10
tintinant aures geminae, teguntur
lumina nocte.
Catullus 50 – latine
| ☜49 |
50
English • Latine
|
51☞
|
hesterno, Licini, die otiosi
multum lusimus in meis tabellis,
ut convenerat esse delicatos.
scribens versiculos uterque nostrum
ludebat numero modo hoc modo illoc, 5
reddens mutua per iocum atque vinum.
atque illinc abii tuo lepore
incensus, Licini, facetiisque,
ut nec me miserum cibus iuvaret,
nec somnus tegeret quiete ocellos, 10
sed toto indomitus furore lecto
versarer cupiens videre lucem,
ut tecum loquerer, sumulque ut essem.
at defessa labore membra postquam
semimortua lectulo iacebant, 15
hoc, iocunde, tibi poema feci,
ex quo perspiceres meum dolorem.
nunc audax cave sis, precesque nostras,
oramus, cave despuas, ocelle,
ne poenas Nemesis reposcat a te. 20
est vemens dea: laedere hanc caveto.
Catullus 48 – latine
| ☜47 |
48
English • Latine
|
49☞
|
mellitos oculos tuos, Iuventi,Vocaubula
si quis me sinat usque basiare,
usque ad milia basiem trecenta,
nec umquam videar satur futurus,
non si densior aridis aristis 5
sit nostrae seges osculationis.
ad – praep + acc – in aliquid, sed usque fīnem tantum
aliquis, aliquid – pronōmen – quīdam, sed singularior quam quīdam
āridus, a, um – adi – siccus
arista
bāsiō, -āre, -āvī, -ātum – osculāre
dēnsus, -a, -um – adi – crassum, compressum
ego – pronōmen – ad persōnam prīmam pertinet
Iuventius, ī – m – amāsius Catullī
mellītus, a, um – adi – quod ad mel pertinet, aliquid melle dulce
mīlle, mīlia – adi – deciēs centum
nec –coni – et nōn
nōn – adv – verbum quod negat verbum temporale aut adiectivum
noster, -tra, -trum – adi – quod ad nōs pertinet
oculus, ī – m – quō vidēmus, organum videndī hūmānum
osculātiō, -ōnis – f – actus osculandī
satur, -ura, -urum – adi – plēnum, bene (fortasse nimium) altum
seges
sī – coni – coniunction quae conditiōnēs dat
sino
sum, esse, fuī, futūrus – exstāre
trecentus, a, um
tuus, -a, -um – adi – quod ad tē pertinet
umquam – adv – ūllō tempore, aliquandō
usque – adv – continuē, sine intercapēdine
video
āridus, a, um – adi – siccus
arista, ae – f –
bāsiō, -āre, -āvī, -ātum – osculāre
dēnsus, -a, -um – adi – crassum, compressum
Iuventius, ī – m – amāsius Catullī
mellītus, a, um – adi – quod ad mel pertinet, aliquid melle dulce
oculus, ī – m – quō vidēmus, organum videndī hūmānum
osculātiō, -ōnis – f – actus osculandī
satur, -ura, -urum – adi – plēnum, bene (fortasse nimium) altum
seges, -etis – f –
sī – coni – coniunction quae conditiōnēs dat
sinō, ere, sīvī, situm –
trecentī, -ae, -a – adi –
videō, -ēre vīdī, vīsum –
Catullus 46 – latine
| ☜45 |
46
English • Latine
|
47☞
|
iam ver egelidos refert tepores,
iam caeli furor aequinoctialis
iocundis Zephyri silescit aureis.
linquantur Phrygii, Catulle, campi
Nicaeaeque ager uber aestuosae: 5
ad claras Asiae volemus urbes.
iam mens praetrepidans avet vagari,
iam laeti studio pedes vigescunt.
o dulces comitum valete coetus,
longe quos simul a domo profectos 10
diversae variae viae reportant.
Catullus 45 – latine
| ☜44 |
45
English • Latine
|
46☞
|
Acmen Septumius suos amores
tenens in gremio "mea" inquit "Acme,
ni te perdite amo atque amare porro
omnes sum adsidue paratus annos
quantum qui pote plurimum perire, 5
solus in Libya Indiave tosta
caesio veniam obvius leoni."
hoc ut dixit, Amor, sinistra ut ante,
dextra sternuit adprobationem.
at Acme leviter caput reflectens 10
et dulcis pueri ebrios ocellos
illo purpureo ore saviata
"Sic" inquit "mea vita Septumille,
huic uni domino usque serviamus,
ut multo mihi maior acriorque 15
ignis mollibus ardet in medullis."
hoc ut dixit, Amor, sinistra ut ante,
dextra sternuit adprobationem.
nunc ab auspicio bono profecti
mutuis animis amant amantur. 20
unam Septumius misellus Acmen
mavolt quam Syrias Britanniasque:
uno in Septumio fidelis Acme
facit delicias libidinisque.
quis ullos homines beatiores 25
vidit, quis Venerem auspicatiorem?
Catullus 44 – latine
| ☜43 |
44
English • Latine
|
45☞
|
o funde noster seu Sabine seu Tiburs,
(nam te esse Tiburtem autumnant, quibus non est
cordi Catullum laedere: at quibus cordi'st,
quovis Sabinum pignore esse contendunt)
sed seu Sabine sive verius Tiburs, 5
fui libenter in tua suburbana
villa malamque pectore expuli tussim,
non inmerenti quam mihi meus venter,
dum sumptuosas adpeto, dedit, cenas.
nam, Sestianus dum volo esse conviva, 10
orationem in antium petitorem
plenam veneni et pestilentiae legi.
hic me gravido frigida et frequens tussis
quassavit usque dum in tuum sinum fugi
et me recuravi otioque et urtica. 15
quare refectus maximas tibi grates
ago, meum quod non es ulta peccatum.
nec deprecor iam, si nefaria scripta
sesti recepso, quin gravidinem et tussim
non mi, sed ipsi Sestio ferat frigus, 20
qui tum vocat me, cum malum librum legi.
Catullus 42 – latine
| ☜41 |
42
English • Latine
|
43☞
|
adeste, hendecasyllabi, quot estis
omnes undique, quotquot estis omnes.
iocum me putat esse moecha turpis
et negat mihi nostra reddituram
pugillaria, si pati potestis. 5
persequamur eam, et reflagitemus.
quae sit, quaeritis. illa, quam videtis
turpe incedere, mimice ac moleste
ridentem catuli ore Gallicani.
circumsistite eam, et reflagitate, 10
"moecha putida, redde codicillos,
redde, putida moecha, codicillos."
non assis facis? o lutum, lupanar,
aut si perditius potest quid esse.
sed non est tamen hoc satis putandum. 15
quod si non aliud potest, ruborem
ferreo canis exprimamus ore.
conclamate iterum altiore voce
"Moecha putida, redde codicilos,
redde, putida moecha, codicillos." 20
sid nil proficimus, nihil movetur.
mutanda'st ratio modusque vobis,
siquid proficere amplius potestis,
"pudica et proba, redde codicillos."
Catullus 39 – latine
| ☜38 |
39
English • Latine
|
40☞
|
Egnatius, quod candidos habet dentes,
renidet usque quaque. si ad rei ventum'st
subsellium, cum orator excitat fletum,
renidet ille. si ad pii rogum fili
lugetur, orba cum flet unicum mater, 5
renidet ille. quidquid est, ubicumque'st,
quodcumque agit, renidet. hunc habet morbum,
neque elegantem, ut arbitror, neque urbanum.
quare monendum te'st mihi, bone Egnati.
si urbanus esses aut Sabinus aut Tiburs 10
aut fartus Vumber aut obesus Etruscus
aut Lanuinus ater atque dentatus
aut Transpadanus, ut meos quoque attingam,
aut quilubet, qui puriter lavit dentes,
tamen renidere usque quaque te nollem: 15
nam risu inepto res ineptior nulla'st.
nunc Celtiber es: Celtiberia in terra,
quod quisque minxit, hoc sibi solet mane
dentem atque russam defricare gingivam,
ut quo iste vester expolitior dens est, 20
hoc te amplius bibisse praedicet loti.
Catullus 37 – latine
| ☜36 |
37
English • Latine
|
38☞
|
salax taberna vosque contubernales,
a pileatis non fratribus pila,
solis putatis esse mentulas vobis,
solis licere, quidquid est puellarum,
confutuere et putare ceteros hircos? 5
an, continenter quod sedetis insulsi
centum an ducenti, non putatis ausurum
me una ducentos inrumare sessores?
atqui putate: namque totius vobis
frontem tabernae scorpionibus scribam. 10
puella nam mi, quae meo sinu fugit,
amata tantum quantum amabitur nulla,
pro qua mihi sunt magna bella pugnata,
consedit istic. hanc boni beatique
omnes amatis, et quidem, quod indignum'st 15
omnes pusilli et semitarii moechi;
tu praeter omnes une de capillatis,
cuniculosae Celtiberiae fili
egnati, opaca quem bonum facit barba
et dens Hibera defricatus urina. 20
Catullus 36 – latine
| ☜35 |
36
English • Latine
|
37☞
|
Annales Volusi, cacata charta,
votum solvite pro mea puella:
nam sanctae Veneri Cupidinique
vovit, si sibi restitutus essem
desissemque truces vibrare iambos, 5
electissima pessimi poetae
scripta tardipedi deo daturam
infelicibus ustulanda lignis.
et haec pessima se puella vidit.
iocose lepide vovere divis. 10
nunc, o caeruleo creata ponto,
quae sanctum Idalium Vriosque portus
quaeque Ancona Cnidumque harundinosam
colis quaeque Amathunta quaeque Golgos
quaeque Durrachium Adriae tabernam, 15
acceptum face redditumque votum,
si non inlepidum neque inventum'st.
at vos interea venite in ignem,
pleni ruris et inficetiarum
Annales Volusi, cacata charta. 20
Catullus 35 – latine
| ☜34 |
35
English • Latine
|
36☞
|
poetae tenero, meo sodali
velim Caecilio, papyre, dicas,
Veronam veniat, Novi relinquens
Comi moenia Lariumque litus:
nam quasdam volo cogitationes 5
amici accipiat sui meique.
quare, si sapiet, viam vorabit,
quamvis candida milies puella
euntem revocet manusque collo
ambas iniciens roget morari, 10
quae nunc, si mihi vera nuntiantur,
illum deperit inpotente amore:
nam quo tempore legit incohatam
Dindymi dominam, ex eo misellae
ignes interiorem edunt medullam. 15
ignosco tibi, Sapphica puella
Musa doctior: est enim venuste
magna Caecilo incohata mater.
Catullus 34 – latine
| ☜33 |
34
English • Latine
|
35☞
|
Dianae sumus in fide
puellae et pueri integri:
Dianam pueri integri
puellaeque canamus.
o Latonia, maximi 5
magna progenies Iovis,
quam mater prope Deliam
deposivit olivam,
montium domina ut fores
silvarumque virentium 10
saltuumque reconditiorum
animumque sonantum.
tu Lucina dolentibus
Iuno dicta puerperis,
tu potens Trivia et notho's 15
dicta lumine Luna.
tu cursu, dea, menstruo
metiens iter annuom
rustica aricolie bonis
tecta frugibus exples. 20
sis quocumque tibi placet
sancta nomine, Romulique,
antique ut solita's, bona
sospites ope gentem.
Catullus 32 – latine
| ☜31 |
32
English • Latine
|
33☞
|
amabo, mea dulcis Ipsithilla,
meae deliciae, mei lepores,
iube ad te veniam meridiatum.
et si iusseris illud, adiuvato,
nequis liminis obseret tabellam, 5
neu tibi lubeat foras abire,
sed domi maneas paresque nobis
novem continuas fututiones.
verum, siquid ages, statim iubeto:
nam pransus iaceo et satur supinus 10
pertundo tunicamque palliumque.
Catullus 31 – latine
| ☜30 |
31
English • Latine
|
32☞
|
paeninsularum, Sirmio, insularumque
ocelle, quascumque in liquentibus stagnis
marique vasto fert uterque Neptunus,
quam te libenter quamque laetus inviso,
vix mi ipse credens Thyniam atque Bithynos 5
liquisse campos et videre te in tuto.
o quid solutis est biatius curis,
cum mens onus reponit, ac peregrino
labore fessi venimus larem ad nostrum
desideratoque acquiescimus lecto. 10
hoc est, quod unum'st pro laboribus tantis.
salve, o venusta Sirmio, atque ero gaude:
gaudete vosque, o Libuae lacus undae:
ridete, quidquid est domi cachinnorum.
Catullus 30 – latine
| ☜29 |
30
English • Latine
|
31☞
|
Alfene inmemor atque unanimis false sodalibus
iam te nil miseret, dure, tui dulcis amiculi?
iam me prodere, iam non dubitas fallere, perfide?
nec facta inpia fallacum hominum caelicolis placent:
quod to neglegis, ac me miserum deseris in malis. 5
eheu quid faciant, dic, homines, cuive habeant fidem?
certe tute iubebas animam tradere, inique, me
inducens in amorem, quasi tuta omnia mi forent.
idem nunc retrahis te ac tua dicta omnia factaque
ventos inrita ferre ac nebulas aerias sinis. 10
si tu oblitus es, at di meminerunt, meminit Fides,
quae te ut paeniteat postmodo facti faciet tui.
Catullus 29 – latine
| ☜28 |
29
English • Latine
|
30☞
|
Quis hoc potest videre, quis potest pati,
nisi inpudicus et vorax et aleo,
Mamurram habere quod Comata Gallia
habebat ante et ultima Britannia?
Cinaede Romulae, haec videbis et feres? 5
es inpudicus et vorax et aleo. 5b
et ille nunc superus et superfluens
perambulabit omnium cubilia
ut albulus columbus aut Adoneus?
Cinaede Romule, haec videbis et feres?
es inpudicus et vorax et aleo. 10
eone nomine, imperator unice,
fuisti in ultima occidentis insula,
ut ista vostra defututa Mentula
ducenties comesset aut trecenties?
quid est alid sinistra liberalitas? 15
parum expatravit an parum eluatus est?
paterna prima lancinata sunt bona:
secunda praeda Pontica: inde tertia
Hibera, quam scit amnis aurifer Tagus,
timentne Galliae hunc, timent Britanniae? 20
quid hunc malum fovetis? aut quid hic potest,
nisi uncta devorare patrimonia?
eone nomine urbis, o potissimei
socer generque, perdidistis omnia?
Catullus 28 – latine
| ☜27 |
28
English • Latine
|
29☞
|
Pisonis comites, cohors inanis
aptis sarcinulis et expeditis,
Verani optime tuque mi Fabulle,
quid rerum geritis? satisne cum isto
vappa frigoraque et famen tulistis? 5
ecquidnam in tabulis patet lucelli
expensum, ut mihi, qui meum secutus
praetorem refero datum lucello
"O Memmi, bene me ac diu supinum
tota ista trabe lentus inrumasti." 10
sed, quantum video, pari fuistis
casu: nam nihilo minore verpa
farti estis. pete nobiles amicos.
at vobis mala multa di deaeque
dent, opprobria Romulei Remique. 15
Catullus 25 – latine
| ☜24 |
25
English • Latine
|
26☞
|
Cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo
vel anseris medullula vel imula oricilla
vel pene languido senis situque araneoso,
idemque Thalle turbida rapacior procella,
cum diva numerarios ostendit oscitantes, 5
remitte pallium mihi meum, quod involasti,
sudariumque Saetabum cartagraphosque Thynos
inepte, quae palam soles habere tamquam avita.
quae nunc tuis ab unguibus reglutina et remitte,
ne laneum latusculum manusque mollicellas 10
inusta turpiter tibi flagella conscribillent,
et insolenter aestues velut minuta magno
deprensa navis in mari vesaniente vento.
Catullus 24 – latine
| ☜23 |
24
English • Latine
|
25☞
|
o qui flosculus es Iuventiorum,
non horum modo, sed quot aut fuerunt
aut posthac aliis erunt in annis,
mallem divitias Midae dedisses
isti, quoi neque servus est neque arca, 5
quam sic te sineres ab illo amari.
"qui? non est homo bellus?" inquies. est:
sed bello huic neque servos neque arca.
hoc tu quam lubet abice elevaque:
nec servom tamen ille habet neque arcam. 10
Catullus 23 – latine
| ☜22 |
23
English • Latine
|
24☞
|
Furei, quoi neque servos est neque arca
nec cimex neque araneus neque ignis,
verum'st et pater et noverca, quorum
dentes vel silicem comesse possunt,
est pulchre tibi cum tuo parente 5
et cum coniuge lignea parentis.
nec mirum: bene nam valetis omnes,
pulchre concoquitis, nihl timetis,
non incendia, non graves ruinas,
non furta inpia, non dolos veneni, 10
non casus alios periculorum.
atqui corpora sicciora cornu
aut siquid magis aridum'st habetis
sole et frigore et essuritione.
quare non tibi sit bene ac beate? 15
a te sudor abest, abest saliva,
mucusque et mala pituita nasi.
hanc ad munditiem adde mundiorem,
quod culus tibi purior salillo'st,
nec toto decies cacas in anno, 20
atque id durius est faba et lapillis;
quod tu si manibus teras fricesque,
non umquam digitum inquinare possis.
haec tu commoda tam beata, Furi,
noli spernere nec putare parvi, 25
et sestertia quae soles precari
centum desine: nam sat es beatus.
Catullus 22 – latine
| ☜21 |
22
English • Latine
|
23☞
|
Suffenus iste, Vare, quem probe nosti,
homo'st venustus et dicax et urbanus,
idemque longe plurimos facit versus.
puto esse ego illi milia aut decem aut plura
perscripta, nec sic ut fit in palimpseston 5
relata: chartae regiae, novei libri,
novei umbilici, lora rubra, membrana
derecta plumbo, et pumice omnia aequata.
haec cum legas tu, bellus ille et urbanus
Suffenus unus caprimulgus aut fossor 10
rursus videtur; tantum abhorret ac mutat.
hoc quid putemus esse? qui modo scurra
aut siquid hac re scitius videbatur,
idem infaceto'st infacetior rure,
simul poemata attigit, neque idem umquam 15
aeque'st beatus ac poema cum scribit:
tam gaudet in se tamque se ipse miratur.
nimirum idem omnes fallimur, neque'st quisquam
quem non in aliqua re videre Suffenum
possis. suus cuique attributus est error: 20
sed non videmus, manticae quod in tergo'st.
Catullus 21 – latine
| ☜20 |
21
English • Latine
|
22☞
|
Aureli, pater essuritionum,
non harum modo, sed quot aut fuerunt
aut sunt aut aliis erunt in annis,
pedicare cupis meos amores.
nec clam: nam simul es, iocaris una, 5
haeres ad latus omnia experiris.
frustra: nam insidias mihi instrumentem
tangem te prior inrumatione.
atque id si faceres satur, tacerem:
nunc ipsum id doleo, quod essurire, 10
a me me, puer et sitire discet.
quare desine, dum licet pudico,
ne finem facias, sed inrumatus.
Catullus 20 – latine
| ☜19 |
20
English • Latine
|
21☞
|
ego haec ego arte fabricata rustica,
ego arida, o viator, ecce populus
agellulum hunc, sinistra, tute quem vides,
herique villulam, hortulumque pauperis
tuor, malasque furis arceo manus. 5
mihi corolla picta vere ponitur:
mihi rubens arista sole fervido:
mihi virente dulcis uva pampino:
mihique glauca duro oliva frigore.
meis capella delicata pascuis 10
in urbem adulta lacte portat ubera:
meisque pinguis agnus ex ovilibus
gravem domum remittit aere dexteram:
tenerque, matre mugiente, vaccula
deum profundit ante templa sanguinem. 15
proin', viator, hunc deum vereberis,
manumque sorsum habebis hoc tibi expedit.
parata namque crux, sine arte mentula.
velim pol, inquis: at pol ecce, villicus
venit: valente cui revulsa brachio 20
fit ista mentula apta clava dexterae.
Subscribe to:
Posts (Atom)